دل با نفس نشودتکان نخورد.هرچه نا ملایم نفس است،نگذار به دل اثر کند.نفس که ناملایمی دید،حرف ناراحت کننده‌ای شنید،چشمش چیز ناراحت کننده ای دید،پژمرده می شود،که در این صورت دل در خطر خواهد بود.اینجا،جای صبر است؛فورا آرامش خودت را حفظ کن که اگر دلت مضطرب  شد،از ایمان کنار می روی و خودت هم نمی فهمی زیر پرده چه خبر است.مثلا” مالی را دزد برد،گم شد یا ریخت و از بین رفت؛ ناملایم نفس است.پس اگر دلت هم با نفست ناراحت و مضطرب شد،جای سقوط توست؛ولی اگر توانستی دل از خدا نبّری و اهمّیت ندهی؛کم کم بزرگ می شوی.

منبع:ایمان ۱و۲ اثر آیت الله شهید عبدالحسین دستغیب                                                               تنظیم و تصحیح و مقدمه از:استاد سیّدمحمدهاشم دستغیب